Seninle ben ben oldum

Yýllarca aþk arayýp bir çok kadýna yandým
Sînelerde bulduðum þehveti sevda sandým
Anladým ki yalana, sahte hayale kandým
Ne Kerem ne Mecnun’um seninle ben ben oldum

Yolum sana çýkýnca hayatým anlam buldu
Senden önce ne varsa yýkýlýp tuz buz oldu
Bilinmez sýrra erip gönül aþkýnla doldu
Ne Kerem ne Mecnun’um seninle ben ben oldum

Sana aþýðým sandým aþk senmiþsin bilmedim
Gönül þifa bulmadý sensiz bir an gülmedim
Gül yüzün vuslatýmdýr senden gayrý sevmedim
Ne Kerem ne Mecnun’um seninle ben ben oldum

Yakub’un gözün açan Yusuf’un kokusudur
Züleyha’yý mahveden kaybetme korkusudur
Mecnun’un gerçek çölü gönlünün dokusudur
Ne Kerem ne Mecnun’um seninle ben ben oldum

Yusuf’un Züleyhasý, Mecnunun Leylasý var
Hepsinin bir kaderi çektiði belasý var
Ey gönlümün edasý hicranýn cefasý var
Ne Kerem ne Mecnun’um seninle ben ben oldum

Yandým aþkýn narýna, hamd olsun piþtim artýk
Senden gayrý ne varsa gönülden düþtüm artýk
Vaha sanýp gezdiðim çölleri aþtým artýk
Ne Kerem ne Mecnun’um seninle ben ben oldum

Susuzluðum sanadýr sen benim Kevserimsin
Yanýmda mutluluðum ayrýyken kederimsin
Vuslat nâmümkün olsa yine de kaderimsin
Ne Kerem ne Mecnun’um seninle ben ben oldum

Fahrettin Petriçli
Sosyal Medyada Paylaşın: