Tam mevsimi sanki ayrýlýklarýn
Yüreðimde yorgun bir sonbahar havasý var.
Can verdiðin damarlarým
Adeta kuru yaprak mezarlýðýna dönüyor
Üþüyor yüreðim, kaþkolünle sarar gibi sar sevginle
Fýrtýnaya yakalanmýþ balýkçý teknesi gibiyim
Aç yüreðini sýðýnayým oraya
Bak bulutlar ne çok þey anlatýyor dilinden anlamasam da
Korkardým hep sonbahar mevsiminden
Çünkü ne zaman dýþarý çýksam bahar yaðmurlarý yaðarken
Gözyaþlarým karýþýr saðanaklara
Hiçbir önemi yok bunlarýn artýk
Eylül yordu beni…
Yüreðimi dinledim, sesine kulak verdim bugün
Çok yorgun ve bitkin…
Önce yerinden fýrlayacakmýþ gibi
Küt küt attýðýný duydum.
Çok zor…
Zor günler dedi…
Zorluðu kadar da hiç ve anlamsýz…
Bir süreliðine de olsa
Tüm duygulara kapatacaðým kapýlarýmý
Saðanak yaðmurlarla birlikte
Azgýn fýrtýna lara maruz kalmýþ
Kendimi yapayalnýz hissediyorum.
Çok mu safým?
Bu aldanmýþlýk neden?
Hiç güvenin olmadý!
Hal bu ki, sözüm de özüm de birdi
Hislerim duygularým hep seninleydi
Sen hiç mi sevmedin
Ya da
Çok mu geldi sevgim?
Taþýyamadýn…
Sadece sev ama “dokunma” diyebildin
Ve beni eylül yapraklarý gibi
Savurdun bilinmezlere,
Yoruldum…
Eylül çok yordu beni…
Hayat çok kýsa, mutlu anlar da yok denilecek kadar
Sadece “Bir an”
Oysa…
Seni beklerken
Geçmek bilmeyen o “bir an”
Evet ayrýlýk belki iyi gelecek
Biraz yorgun…
Biraz da kýrgýným
Sen sevmeyi bilmesen de
Dualarým seninle…
Her an’ýnda mutlu ol, sevgiye doy…
Yüzünden gülümseme
O bensiz güzel sevgiye aç yüreðinden
Mutluluk eksik olmasýn
Eylül beni çok yordu
Eylül senin mutluluðun olsun…
//Elimde olsa, yeþilin her tonunda boya alýp, eylülde tüm aðaçlarý yeþile boyardým//
Mustafa KARAAHMETOÐLU
28.09.2014