diyorum ki daðýlýr her bir öksüz duygu semaya ardýn sýra sürüklenir bir lokma sevda uðruna ýslanýr yokluðunun yaðmurlarýnda izbe bir köþeye çöker de kibritçi kýz gibi son duygu kýrýntýlarýný da ýsýnmak adýna tutuþturur sonu malum.
avuçlarýmda ’’gitme’’ sözlerimi savururken kutsal topraðýma mecburiyetin sularý akar pýnarlarýmdan ahitten birkaç cümle uçuþur þiirlerime ’’dinle’’ dedikçe, adýmlarýný durdurma çabama bakýþýn ateþ bakýþýn jilet kesiði dudaklarýn kilitlenmiþ ’’ gitmem’’ sözüne açmaya uðraþtýkça duruþun umut eþiði dudaklarým kan revan avuçlarýmda
lambadan çýkan cini diliyorum þu an üç dileðe gerek yok tek ’gitmesin’ dileðim olsa sevinçler üstüme devrilirdi altýnda kalýr mutluluktan son nefesimi onun dudaklarýna verirdim.
acý hep mi soluk kesici bir çabuklukta keser insaný vurulduðunu yüreðinden fýþkýran sýzýyla mý anlarsýn sonradan bu kadar mý düþünce denizinde çýrpýnmalar durulur aniden mantýk kalbi geçme telaþýnda kalp, kriz aþamasýnda
bu mudur?
beklemenin en aðýr geçen saatleri gözlerim tavana dikili artýk ne kalem, ne defter výz gelir saatleri geliþine kurduðum günden beri þiirler teker teker ölür
bekleyeceðim
dönüþ yolunda elimde en beyaz en nadide yýldýz gibi ýþýldayan beyaz þakayýklar gözlerimin rengi özlemin renginden seçilmeyecek sevinçler dörtnala þaha kalkacak acý olan ne varsa çiðneyecek ayaklar altýnda kýzgýn buseler lav olup dudaklarýnda donacak
olacak bunlar biliyorum.
anlatamýyorum
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.