Sýradan iklimlerin ölü yüzleri, Yüzlerce baðnaz ve sýrnaþýk duygunun Sanrýlarla çevrili sessizliði. Pür neþe, koruk düþler Nezdinde barýnan kör tuzak O sessizlik ki; Ölümü çaðrýþtýran.
Savrulun ey insan denen canlý Kolaysa yýkýn onca arsýz sanrýyý. Yeter tek bir kývýlcým Yeter tek bir bakýþý Yanýp, yok olmaya yüz tutmuþ O bitimsiz duygularýn.
Gerin çarmýha aþký Gerin ki arþa ersin baþý Ey, aþk çek elini benden Cennetimi cehenneme çeviren. Çoðuldan tekile varmýþ Kýdemli sancýlar Sürgün düþtüðüm o adam Varla yok arasý Ne zaman elimi uzatsam Asla dokunamam.
Týlsýmý o büyülü bakýþýn Nicedir sýðýndýðým Can yoldaþým. Yine de yalnýzým ve terk edilmiþ Gönül ki çoktan hicap etmiþ.
Sýmsýcak bir temmuzun ilk yarýsý Eþkýya sevdalarýn Emsalsiz telaþý. Sür git dünya denen düzenek Düþleri gömdüm en dibe Ellerimle tek tek.
Tezahürü olabildiðince yýlgýn Haþmeti sürerken O emsalsiz sýrrýn. Bir ben çoktan geçmiþ kendinden Kuþ uçmaz kervan geçmez Sadece sen geçtin o gönülden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.