kanýrtýlmýþ bir acýnýn düþ bozumu olsa da gözlerin
dudaðýnýn kenarýnda kývrýlýp yatan tebessüm
bilmem kaç asýr öncesinden taþýyor bana kendimi sevdiðim...
saðaltýlmýþ bir çocukluðun
hastalanmýþ yetiþkinleriyken
insani paralellere dik düþen meridyenler gibi
þizofrenik belirtiler içindeyiz
kutsanmýþ bir geçmiþin melez sancýsý
ve varoluþumuza aykýrý yok edilme çabasý
soysuz vahþet çýðlýklarý
yoksulluðumuzun
lastik ayakkabýlarýndan içeri dolan
kar kadar ürpertici ve soðuk
yaþamak ölmekten daha zor kýlýnmýþken
ve oluk oluk akýyorken kan göz’bebeklerimizden
neresinden tutsak hayatýn
yara bere içinde kalýyor ellerimiz
suya düþen aðýtlarýmýn ardýndan
suya yazýlan en saf þiirimsin sen
öyle lirik
öyle epik
ve öyle didaktik
bir devrimin ayak sesleri kadar
gerçekçi ve ütopik…
14:30/25.09.2014/Sev_tap