Ey Hüzün Kokulu Gül!

Ey hüzün kokulu gül sebeb-i sükutumsun!
Sen veda demindesin ben karcýðar makamý.
Hüzün kokulu gülden kýrýk gönlüm ne umsun.
Ben sükut demindeyken bu yaptýðýn þaka mý.

Nazlý bir perisin sen,
Çayýmda renk ve ahenk.
Gülüþün ana nakýþ hayalde solmaz desen.
Benzersiz edan her dem oluyor Leyla’ya denk.

Vedaýn Ýstanbul’u aðlatýr gece gündüz
Sýmsýcak merhabanla çayýma efsane süz.

Ey hüzün kokulu gül!
Beni hüzne gark etme al gönlümdeki gamý.
Tatlý tebessümünle sar dermansýz yaramý.

Kitaplar yazmasa da
Bir misalin içinde bin bir misal barýnýr.
Yüreðim gül ýtýrlý gam kasavet sarýnýr
Ey hüzün kokulu gül sebeb-i sükutumsun!
Ummadýðým anda gel huzur ve sükunum ol.
Naz süz de demliðimden katre ol bardaða dol.
Berrak gülüþün olsun sükunuma yadigar.
Þiir demli çayýmla sen tütsün cümle diyar.
Acý çay mahrecinde,
Hüznüme ilaç sun da.
Þu üç günlük dünyada,
Olsun gönlüm bahtiyar.
Ankara,20.09.2014 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: