sahi eylül müydü yoksa karanfil mi düþen avuçlarýndan sevdada devrim yapýlabilir mi’yi düþürüyor usuma bir kedi gibi sokulgan üstüme týrmanýrken hayat ellerimdeki kelepçeyi görüyor düþlerim neden bir köpek kadar sadýk sevdim ki seni iyi sözler, gülüþler ayýrdým her seferinde dönüþüne sen adem, ben havva’ydým senden baþka yok bildim
yine de sigaraný yakýp gittin bir tufanda býrakýp ülkeni her kentte ayný teraneler sürdü ayrýcalýklý olan aþktý, sen ya da ben deðildik herkes bildiði yöne sürdü sevda atýný yolda bile bile düþürüleceðini devasa uçurumlara
her yeni mevsim yeni karanfil ektim günlere þeddelemedim fazla ne olup bitecek diye elimdeydi yaz, geçmiþ bahar ve bir eylül sonu baþlangýçlara geç kalmýþlýðýmla dik adýmladým hangi boy bana yakýþýrdý, çok hesaplamadým yeterdi insan boyu olsun yaþamak aþk demem buydu savaþan insanlara kýrýn dünyanýn eðrilmiþ boynuzunu hani suç öküzde de deðilki!
suç hayatý sevmemizde illâki iki serçe gibi tutunup dala sonra da cik ciklemek dünyayý bir ses eklemek bir ses, bir ses daha derken kuþ cývýltýlarýyla daha özgür asýlmak yeni doðacak günlere
ah eylül güllerin düþkün bakarken yere yeniden bellerim topraðýný kimbilir baharla döner sevgili..
19. 09. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.