sevmeyi sevilmeyi sen de öðrendim
hasret denizin de boðulmayý öðreten yar
susamýþken bir yudum sevgiye
sen ki özlem yaðmurlarýnda
iki damla olarak gözlerimden düþtüðüm
zemheri geceler de içimi titretensin
her bir damla yakar kor gibi içimi
hadi gel kapadým bak gözlerimi
ayrýlýklarý karanlýklara gömelim birlikte
hasretin bir mýzrak gibi sýðmaz içime
ay þahit yaðmur bulutlarý sukut etti
rüzgarlar bile suskunluðuma direnemedi
sevmek deðil benimkisi sevmekten de öteydi
bir kerecik de olsa inanmak istedim sana
tüm kötülükler bizden uzak olsun
sol yanýmda yaþamak istedim seni
hiç bir engel duramazdý aþkýmýzýn önünde
sonu ölüm bile olsa
gökyüzünde toplanýyor yine kara bulutlar
sanki bir araya gelip bizi anlatýyorlar
biliyor musun
bu gece bir baþka dertliyim
efkarým sýðmýyor bedenime
elimden düþmüyor bak kadehim
seni içtiðim kadehler de arýyorum
belki de içtiðim son kadehte sýzýp kalacaðým
sabah geceden bir þey hatýrlamayacaðým
gözyaþlarým yanaklarýmda kurur öylece
çok hassas kýrýlgandýr yüreðim
gecelerle içli dýþlý olmuþum
ben eski ben deðilim yok tanýyaným
bir gün beni sana sorarlarsa
hakkým da kötü söz söyleme ne olur
çok uzun zaman oldu görmüyorum de
ama ne olur bu aþk bitti
onu hiç sevmedim deme
bu beni bir kez daha öldürür ...
Refik
15.09.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.