BEKLEMEK

Bugün sen yoksun ya,
Bütün rüzgarlar tarumar,
Yapraklar sus pus,
Ýklimler sonbahar.
Sonbahar dedimse Eylül deðil,
Soðuk bir Kasým,
Her yer kaskatý kesilmiþ.
Týpký küsen gözlerin gibi,
Ne yana çevirsem baþýmý,
Benden çok uzaktalar.
Üstelik epeyce üþüyorum,
Çaresizim seni görmek istiyorum.
Ýsteksizce yanaðýmý cama dayýyorum,
Savaþ yorgunu ülkeler gibi sokaklar.
Her þey gönülsüz hareket ediyor,
Uzaktan inþaat iþçilerinin sesi,
Dalmýþlýðýmý yýrtýp geçiyor.
Sonra yine sen,
Bakýþlarým arasýnda eriyip giden,
Bir gün olsun doyamadýðým sen,
Hayalin kayýp gidiyor penceremden.
Bir kuþun hafiften kanat çýrpýþý,
Buz tutmuþ telefon tellerinden.
Bakýyorum aðzýndan bir ekmek kýrýntýsý,
Kimbilir hangi yavrunun beklentisi.
Uzaklardan bir kadýn uzun ve tedirgin,
Senmisin diye daha bir yapýþýyorum cama.
Ama adýmlarý patavatsýz, yürüyüþü kaba.
Demekki sen deðilsin.
Yoruldum artýk,
Yine gelmeyeceksin.












Sosyal Medyada Paylaşın: