Gecenin karanlýðý çökmekte, Önce gözlerimi vurdu zifiri, Damarlarýmý yara yara, Kalbime kadar çöktü. Ses etmedim. Ýnkar etmedim. Kýpýrdamýþsa þayet kýlým, Tez vurula baþým.
Sizin kadar en az, Hak ettim bunu. Bir çift afüþte gözlere, Meyyalimdir benim suçum. Ve bu nedendendir, En katý cezadýr hakkým.
Karanlýk yavaþça nüfuz etti, Ruhum ve bedenimi, Aklým ve kalbimi, Tümüyle sardý, Ayýrt etmeksizin, Tümüyle kapadý yaralarý. Bir ceza mý, Bir lütuf mu, Bilemediðim... Sosyal Medyada Paylaşın:
plasebo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.