KAPLUMBAĞA
KAPLUMBAÐA
Denizi seyretmeye doyamýyordu bir adam
Derinlere baktý balýklarý gördü,
Midyeleri, yosunlarý
Dolaþtý kýyýda bir zaman bir daha baktý.
Kývranýyordu bir yaralý kaplumbaða
Bir ot tutmak istiyordu ve açtý.
Ýnce yürekli adam dayanamadý
Attý ekmeðini kaplumbaðaya
Ekmek burgaçlar yaparak iniyordu
Kaptý onu bir köpek balýðý.
Sonra fýrýndan büyük bir ekmek aldý
Attý onu da ulaþsýn diye kaplumbaðaya
Hýzla yýrtýcý balýklar koþtular
Bakakaldý kablumbaða ve adam.
Sýzlýyordu içi ince yürekli adamýn
Aldý daha büyük bir ekmek
Soyundu daldý denize.
Dayadý ekmeði aðzýna kaplumbaðanýn
Birden saldýrdý köpekbalýklarý
Parçaladýlar yediler adamý.
Ýçi parçalandý kaplumbaðanýn
Aðzýndaki lokmayý çiðneyemedi
Döküldü yaþlar gözlerinden.
Son bir hamle ile sýrtýný döndü iyice
Önce açlýk kemirdi içini
Sonra bir ölüm aldý canýný.
Yüreði atýyodu orada
Adamýnsa acýlýydý bakýþlarý
Okyanus aldý onlarý, sakladý yüreðine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa söylemez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.