Baþýmdan aþaðý dökülür terim Rüzgârda kavrulur damda tüterim Bugün dünden bile daha beterim Zannetmeyin duraksadým uslandým Kýrk iki(n)di yaðmurunda ýslandým
Bilemedim anlaþýlmaz bir iþti Ya hayaldi yahut mesnetsiz düþtü Bir kývýlcým, can evime od düþtü Ben diyordum “dura dura paslandým” Kýrk iki(n)di yaðmurunda ýslandým
Bunca zaman inzivada sabrettim Ve kükredim yeri göðü inlettim Emaneti sahibine ilettim Kimsesiz ormanda yalnýz aslandým Kýrk iki(n)di yaðmurunda ýslandým
Kýrmýzý benekli efsunkâr diþi Kalbime sapladý sivrice þiþi Aradým dünyada yoktu tek eþi Giyindim kuþandým biraz süslendim Kýrk iki(n)di yaðmurunda ýslandým