Issız Hayat

Bu þehrin en ýssýz sokaklarýnda
Titrek lambalarýn ýþýklarýnda
Soruyorum seni akan yýldýzlara
Irmaklar boyu umutlarým dizgin

Çýnarlarýn gölgesinde yürüyorum
Aydýnlýð’a ramak kala kayboldum
Üstüme dolanan, zifiri karanlýklar
Götürmüþ seni, farkýnda olmadan

Ýnceden çiþ düþüyor dallarýma
Yaþadýðým, renklerin haddi yok
Çoktan; yemiþim feleðin sillesini
Hiç bir týlsým korkutmuyor beni


Turgay Parlakyýldýz

Sosyal Medyada Paylaşın: