Haber salýn kardaþ düþmana hem de dosta, Ankara’ Ýstanbul’ Ýzmir’ Erzurum’ Kars’ta, Yastadýr güzel vataným yastadýr yasta, Mevlam sen böyle acýlar verme bir daha...
Bolu’ Sakarya gölcük’ Ýstanbul hem izmit, Gözlerin kör olsun senin zalim mütahit, Onlarca yaralý var binlerce de þehit, Mevlam sen böyle acýlar verme bir daha...
Sönmüþ onca ocaklar bacalarý tütmez, Matemde þimdi bülbüller þakýyýp ötmez, Mevladan gelene bizim gücümüz yetmez, Mevlam sen böyle acýlar verme bir daha...
Depremle sarsýldý bu güzelim yurdumuz, Yetiþti bir anda yüce þanlý ordumuz, Sokaklarda kaldý nice körpe kuzumuz, Mevlam sen böyle acýlar verme bir daha...
Marmara bölgesi bir anda oldu helak, Söndü umudumuz yýkýldý bütün konak, Sen den baþka mevlam bizler kime sýðýnak, Mevlam sen böyle acýlar verme bir daha...
Uykuda yakaladý tüm halký ansýzýn, Duvaðý kefeni oldu gelinlik kýzýn, Biliriz mevlam biliriz bu senin yazýn, Mevlam sen böyle acýlar verme bir daha...
Yüce mevlam bu nasýl dayanýlmaz acý ? Ana baba ölmüþ kayýptýr kardeþ bacý, Sen den gelene nasýl olalým davacý ? Mevlam sen böyle acýlar verme bir daha...
Yüce ulusumuz tüm karalar baðlýyor, Feryatlar figanlar yürekleri daðlýyor, Yer ve gök matemde þimdi dünya aðlýyor, Mevlam sen böyle acýlar verme bir daha...
TAÞGIN’ým bu göz yaþým durmaz artýk coþtu, Aðlamak cýrpýnmak dostlar hepside boþtu, Her ilden insanlarýmýz yardýma koþtu, Mevlam sen böyle acýlar verme bir daha...