Oturmuþum okþarým acý yüreðimi hastahanede,
Dört kuþ kondu gönül avluma,
Hastanýzmý var ey kuþlar, anlatmayýn aleme,
Sýzlatýyormu içinizi can kuþlar, kanatmadan uçun dalýnýza...
Salgýn var seyahat eder koridorlarda,
Kimin umrunda ki, hastasýna ek acýsý var döþekte,
Ýki beyaz önlük bekleriz, iyi haber bekleriz kapýda,
Kaç kere döndü yelkovan kimbilir, kaç kere...
Sirenler ise acýný tamamlayan kan kokusu,
Çektiðin her nefes kýrmýzýlaþtýrýyor saatleri,
Onun þahadete yakýn kimsesi, onun ise kucaðýnda yavrusu,
Biri feryat kaporsa allah muhafaza, duyura bilecekmiki merhuma sesini...
Bulunduðum hastanenin saati büyük sudan,
Karabalýk bir zaman, hýzlý akar üç günlük ömür,
Ne bi acýya ortak, Nede acýna derman,
Ahh hastane, Ne acýrsýn nede acýtýrsýn sana emanet ömür...
Onca yatalak hasta acý içinde acilde,
Beton harman olan dünya, bi sýra ver þu garibe,
Aðýr hastam yok amma, acýn acým benimde,
Düþürme kimseyi Allahým, sýðýndýk merhametine,
Taburcu et bizide dönelim evimize...
RoJVaN CiHaT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.