Gözümden hiçbir þey kaçmýyor Baþýmý çevireyim desem Kirpiklerim hep bir aðýzdan Konuþmaya baþlýyor.
Yürüyüþe çýktýðýmýz o gün Hani portakal aðacýna konan kuþun Sesini konuþmuþtuk Uzun uzun. Sonra kanatlarýný , Renklerin ahengini Ne çok cümle kurmuþtuk Bize dair Ne çok renk ile ses dönüþmüþtü içimizde
Bu aralar ben , Önce kendi sesimle , Sonra senin sesinle konuþuyorum. Ve hepsini Havada asýlý býrakýyorum Sessizliðin, Kaçýrdýðým bir þeyi geri vermesini bekliyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen Kazgın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.