SÖZDE SEVDA

Bak bir varmýþ,bir yokmuþ geçmiþ zamanda,
Bir çift yürek yaþarmýþ,ýrak diyarlar da.
Nasýl olmuþsa olmuþ,karþýlaþmýþlar bir gün
Ok yaydan fýrlamýþ,yüreklere saplanmýþ.
Kapanmasý imkansýz gönül yarasý açmýþ.
Bizim masal da iþte rüya gibi baþlamýþ.

Göz göze bakýþmýþlar,derinliðe akmýþlar
Sözler kelepçe olmuþ,anahtarý kaybolmuþ.
Ýkisi de sevmiþ ölesiye,öyle sanmýþlar oysa.
Biri gerçekten sevmiþ, sevda çölünde yanmýþ
Diðeri kanatlanýp,bulutlarda uçuþmuþ,
Gördüðü her çiçekten arý gibi bal almýþ
Ayaklarý bir türlü topraða ulaþmamýþ.
Biri söz de gülerken, için için aðlarmýþ
Diðeri ise hâlâ masallarda yaþarmýþ

Ýþte tam o sýrada, birden olanlar olmuþ
Ýlâhi adâlet ,haktan zembille inmiþ
Bir tufan kopuvermiþ sanki kýyamet gibi
Bulutlardaki yüreði, topraklara savurmuþ
Yüzü gözü toz,çamurlara bulanmýþ,
Islanmýþ kirpikleri, kanayan yüreðiyle
Sendeleyerek kalkmýþ,çevresine bakýnmýþ,
Yürümeyi unutan, ayaklarý yerdeymiþ
Pembe gözlükleri de artýk param parçaymýþ.

Arkasýnda günâhlar, önündeyse hesaplar
Sanki arafatta gibi, öylece kalakalmýþ.
Bir ses duymuþ uzaktan, anlamaya çalýþmýþ
Ellerini kaldýrmýþ Allah’tan af dilemiþ
Ama nâfile…
Geride kalan artýk, inkar edilmiþ aþklarýymýþ.

Hayat Allah’ýn lütfu ise eðer insanoðluna,
Baharlar en güzel armaðansa,
Ýrem bahçesinde helinli bir tepside
sunulmuþsa zemzem,
Ve haktan verilmiþse sevgi, yüreklere
Deðerini zamanýnda bilemediyse fâni,
Ýster “þafak” doðsun,isterse “nur”…
Her þey nâfile….
….
Günümüz aþklarýna, masal vâri bir þiir…
özde deðil söz de sevdalara...

Þafaknur YALÇIN

















Sosyal Medyada Paylaşın: