Kim ne diyor, kim neyi dinliyor,
Gerçek ortada hala doðruyum diyor,
Kendini bilmez boþuna ortada geziyor,
Darbe vurayým derken darbe yeyiyor,
Çýkýp ortaya atarlar nutuk uzun uzunca,
Cevap yok söylediklerinin yeri sorunca,
Ýpin ucu adil olmayanýn elinde olunca,
Yükseliyorum sanýyorlar kötü zan yapýnca,
Edebiyat yapýp diline geleni söylüyor,
Kendisini kurtarýnca ben paþayým diyor,
Dilin kemiði yok kendince hep söylüyor,
Unutuyor yarataný en büyük benim diyor..
Huzur ve sükunet deyip kendisini arýyor,
Laf denilince çok, daha alasýný söylüyor,
Hak adalet denilince ben adilim diyor,
Kendi yüklemiþ yükünü alýp kaçýp gidiyor..
Masumum deyip, diyor diðerine suçlusun,
Söyleneler tutmuyor iþin baþkasý görsün,
Ak olan elbisendeki lekeyi nasýl unutursun,
Nutuk atýnca suç sakýt olur deyip sanýyorsun,
Her þey ortada hak hakikat ilahi mizanda,
Teraziye kendini koy, gerçek olanlar ortada,
Bozuk plak gibi daima sayýyorsun etrafýnda,
Asýl doðruluk sende deðil hakkýn yüce katýnda..
Kendi kýzgýnlýðýnla gerçek adaleti kuramazsýn,
Çarký çevireyim dersin ama yerinde sayarsýn,
Masumluk edebiyatý ile mizanda sen yanarsýn,
Bunlarýn hepsi yanýna mý kalacak sanýrsýn..
Dil söyler önüne geleni kemiði desen yoktur,
Dil sukut ediyorsa o zaman söylenecek çoktur,
Hak hakikat denilince yandaþ olanlar çoktur,
Kendini görmeyenin söz söylemeye hakký yoktur,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.