Sonbahardý henüz.. Mutsuzluktu iþim o zamanlar. Bitmek bilmez mide sancýlarý ve incir çekirdeðini doldurmayan sýkýntýlar kiracýydý henüz bu bedende.. Ve sabun kokardý yalnýzlýðým bile, herþeye inat.. Ve rüzgar kokardý belki gözyaþlarým bahçende, bir ýhlamur esintisinde.
Yarenlik ederdik o zamanlar eski dostlarla.. Kâh mahalleye yeni taþýnmýþ bir dulun yýrtmaçlý eteði olurdu derdimiz, kâh maç köftesinin neden artýk eskisi kadar lezzetli olmadýðýný tartýþýrdýk Dolmabahçe sýrtlarýnda.. Ve sonbahardý henüz.. Kýþý görmemiþti bu çocuk beden. Kanatmamýþtý kalbimi henüz, dikenleri bir gülün.. Henüz yeþil canavarlara teslim deðildi en yüce daðlar.. Fýkralara gülmeyi bilir, dolmuþlarýn o temiz kokusuyla uyanýrdým sabahlarý. En dile gelmez berbat þarkýlar susmazdý evlerde, alacalý halýlar süslerdi salonlarý.. Ve sabun kokardý yalnýzlýðým bile herþeye inat.. Ve rüzgar kokardý belki gözyaþlarým bahçende, bir ýhlamur esintisinde. Sonbahardý henüz.. ve mutsuzluktu iþim o zamanlar..
Burak Özdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
brkozd Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.