Nasýl acýyor içim zamansýz yaðan kara Hep bahar istemedim yaþadýðým ömürde Elbette olacaktýr gönül kuþunda yara Zaten yaþamadým ki ben dört baþý mamur da Sadece arada bir gülsün bana kaderim Yine baþa çýkarým buna da þükür derim.
Baþýmda yemenimle aklarýmý gizledim Genç yaþta soldu yüzüm otuzuna girmeden Hayalimi kim çaldý baba evi özledim Üç günlük yalan dünya ben sevdayý görmedim On beþine girmeden vardým yaþlý adama Babam ya evlen dedi ya razý ol idama.
Hüzünleri toplayýp atsam camdan aþþaðý Desem yeter bu kadar baþkasý da taþýsýn Ama herkez alýþmýþ nerden bulsun eþþeði Hazýrý var burada durup durup kaþýsýn Yüklenilen yük aðýr sabýr taþý çatladý Suskun dursa da aðzým dil nerdeyse patladý.
Ona buna hizmetten bel oldu iki büklüm Teþekkürü çok gördü efendi hep dýþarda Neden reva görüldü almadý bunu aklým Düþünmeye vaktim yok zaten beni aþar da Evde var yedi çocuk yemek diye aðlýyor Hasta olan her bebe beni eve baðlýyor.
Kaynanam sivri dilli beðenmez elim iþi Sabah erken kalkarým yaranamam ben ona Efendi üç de gelir karý çeker er kiþi Bazen uyur kalýrsam dayak mübahtýr bana Sorsam ben þu feleðe benim gibi çok mudur? Geldik modern bir çaða hala çare yok mudur?
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.