GEL

Ben kurumuþ bir topraðým,
Gel hadi ölmeden,
Abdal oldum yolunda,
Gel hadi delirmeden,

Gün aðarmadan, ecel gelmeden,
Gel hadi gel hadi,
Tez gel fitneler çýkmadan,
Çiçekler solmadan, can çýkmadan,

Düþtüm hasrete yol bulamadým,
Kapandým gönül köþküne sen bulamadým,
Dökecek iki damla yaþ bulamadým,
Çýk gel hadi can solmadan...

Iþýksýz kaldým, güneþ doðmadý,
Hasret kaldým sýzým dinmedi,
Bir deri bir kemik kaldým,
Aþým olda gel hadi gel hadi,

Kurumuþ topraða döndüm,
Gülsüz bülbüle benzedim,
Sensiz virane oldum,
Yaðmurum ol, gülüm ol, evim ol
Ten candan çýkmadan gel hadi gel hadi

Özlemleri anlatmaya kelimeler kýfayetsiz kalýr... Duygular coþar, gözler buðulanýr, seven kiþiye sorulmaz ne kadar özledin diye... ölesiye, burnunun direði sýzlarcasýna yetim kalmýþcasýna özler seven insan... sormuþlar þaire seven mi olmak sevilen mi olmak güzel diye seven olmak demiþ þair... Seviyorum iþte seni sorma ne kadar diye bizde sevgiler ölçülmez, sever gücü yettiðince ömrü, nefesi yettiðince sever insan...

Sosyal Medyada Paylaşın: