hayatýmýzýn en mutlu hatýralarýný da alýp gittin iç kanamalý bir gül olmanýn zamaný mýydý beyaz bir yelkenli ol desem þimdi gül desem yoðun bakým duvarlarýndan geç gel desem sen anlýyor musun
düþünüyor musun Eleni
halikarnasta bir gün doðar batar ve endamýn kararýr kýrmýzýdan beyaza yýkým bu trombositleri yaralý bir gül zayýf aðaçlardan içresin gülümsemelerin bir yankýdan öte deðil ben sana þiir yazsam sen þarkýlar söylesen
hemþire iðneyi yavaþ batýr desem desem ki acýr onun aþk dolu kalbi acýr desem ki hemþire sedyeyi bahara taþýt zifiri gece sayýklamalarý bunlar
trombositleri yaralý gül den sabaha dönüþüyor musun Eleni
buz daðlarýndan çýkardým gözlerini üþüyor musun... cenneti ve fýrtýnayý arkamýza aldýk meleklerin melodisiyle yýldýrým ateþlerinde yandýk yine de hayatta kaldýk Eleni
ölmenin zamaný deðil eðil Eleni bir duaya eðil ebem kuþaðýný kucaðýna vereyim tüm evleri yakayým tüm bardaklarý kýrayým tüm günahlarýný kabulleneyim siyah bir gül olmak senin harcýn deðil
yer deðiþelim
sen martý ol ben senin yerine ölüme serileyim...
bana ver ellerini
düþür ölümden gölgeni... halikarnasdaki martý bizi çaðýrýyor
düþüyor musun Eleni...
beyaz piyano dindi üç bucuk notaya indi gözlerimden gümüþi sabah en tesadüf notalardaydý ismimiz þimdi hepsi boþ piyano týngýrtýlarý
gözyaþý sentezlerinde bir þarkýnýn kapý eþiðinde tökezlemek hayata sadece gülümseyen þarkýlar yaðmur diye notalarý yaðdýran bulutlar hayat diye gülümseyen gözpýnarlarý çiçeklenmiþ rüzgarýn çocuklarýnda kesik damarlý haykýrýþlar...
düþen kan düþen yaprak düþen gözkapaklarýn düþen kýrmýzý düþen beyaz gözlerinde gri bir tül 5... 3... 1... düþen kan iç kanamalý bir gül Eleni hayatýn kalleþliðine gül
boþluk!
iç yansýmalý ayna
sonbahar rüzgarý kayboluyor ufukta toz duman sokaklarýmýz ellerimi al la minör sayfam yüregimi al kapandý þimdi piyanonun göz kapaklarý
...
ellerim dolaþtýkça hýçkýrýklar dökülüyor beyaz piyano sustu Eleni