Ýnceden bir zarla kaplýdýr
hayatýn üstü
bir bulut ki ömrümüz
az biraz cennete bulanmýþ
buðulu bir akþamdýr altý üstü..
Ki biz;
mutluluk saðarýz ellerin elinden
-öyle sanýrýz-
Bir kelebek ömründen
daha kýsa ve daha yalýn aslýnda
uzanýp uzanýp tutamadýðýmýz kehânet..
Ki biz;
yerle bir olmuþlarýn
kucaðýndaki nedâmet,
göðe ulaþmýþlarýn
yüreðindeki eþsiz merhamet..
Ne zaman çözülse kuþlarýn aðzý
dökülen güldür yaralarýmýzdan;
hesap et!
Ki biz;
ufka gönül düþüren
kayýp birer sandal..
sahraya el açmýþ
zamansýz kýrkikindi..
Az biraz yaðsak;
avcumuzda birikmiþ
yangýnlara yürüyen
coþkun nehirler gibi
ýslak...
Ki biz;
sýtmaya tutulmuþ gibi
dayadýk güneþe alnýmýzý
göðsümüze hapsettik
kanay’anlarýmýzý..
âyan beyan yürüdük eteþe
üstümüz toprak
boynumuzda asýlý zeval
cevval bir kýlýçtan düþtük;
bölük pörçük..
Ki biz;
yaka paça sevilip
ulu orta aldandýk..
söz meclis içre;
aþk’ý içerken..
Özlem TARHAN
22/temmuz/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
TASVÎR-İ EFKÂR BÜYÜDÜM... Balat Göç Ünlem(e)lerim Hasbıhâl devrik aşk Âvâz Hebâ Ney'hâne