kovdum cenneti elimin tersiyle ne altýndan ýrmaklar akan köþkler ne üstümde beni koruyan bir el
yüreðimin darlýðýnda ziyandayým ruhumun çektiði acýyý göre göre yaþamadayým kendimi o acýda kalmaya zorlamadayým yaman bir kavganýn kan gölü meydanýnda þaþkýn dolanmadayým arayýp buluþlarýmý bir þey sanmada aldanmadayým
sükûnlu bir gerçeði yaþamak dururken zehir zemberek bir hayale kanmadayým ’aman’dayým zordayým alýrým belki cevaplarý diye sordayým sormadayým
olgunlaþmýþ görünen ama içi kof çýkacak ayaz yediðinden habersiz meyveler toplamadayým
içimde saklý duran insan-ý kâmil’in amansýz sorgusundayým. içimi kanýrta kanýrta geçen zamanýn izlerinde acýmada kanamadayým
kapattým beden evimin pencerelerini kendimle acýmasýz bir hesaplaþmadayým
kirlerim var ne su temizler ne toprak o yüzden harlandýrdým ateþi attým kendimi yanmadayým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairziye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.