Bak bende uyumadým aðarýrken tan. Gözlerimin önünde, duraðýnýn izi kalmýþ boþ bir bardak Ve kan kýrmýzýydý dudaklarýn kan.
Süzülürken ýþýklar gözlerinden, Gözlerimin içi kamaþýrken kýmýl kýmýl. Çocuksu hisler sarar omuzlarýmý. Ben neidüðü belirsiz bir gülümsemenin eline düþerim.
Titrer ve kendime gelirim. Artýk hayal kurma vaktini çoktan geçmiþ. Sakallarýma aklar kýrkikindiden kalma. Puslu bir siluetin ardýna saklanmýþ, kendini unutmuþluðum. Ben bu gece uyumasam çok mu? Geçermiki yarýna sarhoþluðum ?
Anladým ki yazmak marifet deðil. Elbet bir yazdýran olmasý gerek. Ey uykuya müptela nefsim!! Sýkýyorsa kapatsana gözlerimi. Ardarda gelen kelimelerin, karanlýkta sýksana kafalarýna.
Bak bende uyumadým aðarýrken tan. Ve ne güzeldi dudaklarýn sen gülerken. Kan kýrmýzý kan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferromuratti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.