Sapladýðý hançeri çýkartmadým yerinden, Yýllar geçip gitse de acýsý taze kaldý. Belki ölmedim amma incindim çok derinden, Beni periþan eden içimde sýzý kaldý...
Yan etkileri varmýþ zaman denen ilacýn, Kandýrýrmýþ insaný hiç geçmiyormuþ acýn, Ne kadar savaþsan da alýnmýyormuþ öcün, Yenilgimin belgesi alnýmda yazý kaldý...
Hep hüzün yüklü artýk þarkýlarýn ezgisi, Karalara boyanmýþ kýzýl ufuk çizgisi, Böyle mi oluyormuþ sevenlerin yazgýsý? Gönlümün; teli kopuk, kýrýlmýþ sazý kaldý...
Herkes dese de bana ’ot bitmez koca vaha’ Öyle demeyin dostlar caným çýkmadý daha ! Bilseniz neler doðar þu geceden sabaha, Ahrete sakladýðým aþkýmýn kozu kaldý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.