Ýnsanoðlu ateþi buldu
Ve
Yanmaya baþladý…
Ben,
Candan içeri yanýyorum bugün,
Damarlarýmdan içeri,
Yine her bir gün gibi bugün,
Ölüyorum bir baþka sefer gibi,
Yolundayým,
Parkeleri saya saya yürüyorum.
Aðzýmda buruk bir þiir,
Yol alýyor beynimin mistik hücrelerinde,
Dar bir sokak kapatýyor her þeyi,
Çýkm/azmýþ.
En ince i mgesi oluyorsun gecemin.
Sana soyunuyorum sonra,
Asýrlarca kadýným oluyorsun,
Antik çaða gidiyoruz seninle,
Zeus’u kýskandýrýyoruz,
Kör Tanrý, önünü bile görmezken,
Gelecek nesil kehanetlerini tekmeliyorsun,
Ýnce topuklu, kýrmýzý kunduranla.
Ben takva oluyorum baþtan aþaðý,
Fetva veriyorum sapkýn müridime,
Sen özgürlük anýtýnýn gözlerine tükürüyorsun,
Ben sýrtýmý pizza kulesine dayýyorum,
Düþmesin diye fakirin üstüne.
Ne kadar taþýr bilmem,
Aþkýn olmasa eðer.
Endülüs’lü bir acý bu,
Bölüyor ortasýný en yerinden,
En diptenç
Acýmayýn bana diye çýðýrýyor,
Ürkünç sesiyle.
Tanrýyý kýyamete zorluyor,
Selefi veletleri.