Tenimde hüzün giymiş yıllar ütü istemez

Her þiir ayrý bir devrin sureti gibidir
Ýklimler deðiþken ruhumuzun kalýntýlarý ile dolu dolu
Ay_az gece doðumlu yakamoz ölüm gibi ömür
Varsýn tenim hüzün giysin
Yeter ki gözlerimi yorgun yýllar örtmesin





Nice kýrýlgan naif kadýnlar,,,,
Örselenmiþ ömürlerinde esir
Çiçek yarasý tenleri buruþuk emprime giyimli
Varsýn tenim hüzün giysin
Yeter ki gözlerimi yorgun yýllar örtmesin





Her kadýn rüzgâr’da savrulan,,,
Bir avuç külde ömür gibidir
Koynunda þiir kanatlý melekler saklý
Umudun yakarýþý dilde dua
Rahmet rahmet yaðýyor





Aynalara küsen yiten bir devrin kadýnlarýdýr onlar
Sýrtýnda ömür yorgunu senelerin yükü
Çivit mavisi gözleri kederli
Varsýn tenim hüzün giysin
Yeter ki gözlerimi yorgun yýllar örtmesin





Sen ey! Þair giyimli sýrlý mýsralarda gizim
Nereye baktýðýn deðil neyi gördüðün önemli
Ben seni gördüm sýrlý bir avuç mýsrada
Sen ise! Varlýðýmý teni hüzün giymiþ yýllara gömdün
Varsýn tenim hüzün giysin
Yeter ki gözlerimi yorgun yýllar örtmesin




mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın: