bugün ben
yokluðuna tutundum huysuz bulutlardan
bir þehrin çýðlýklarýna yordum
martýlarýn sessizliðini
bugün ben
göðe tutundum denizler ardýndan
yoruldum mavinin tonlarýnda uçuþlardan
ve beyaza hýzla çarpan burnumun yokuþundan
yaðmurlar göçteydi üstelik!...
bugün ben
geçmiþte bir kavanoza topladýðým
yaðmur sularýndan hibe ettim
bedenimin kuraklýðýna
sýrf ayakta kalýp
yeþertebilmek için seni tekrar gözyaþlarýmla
bugün ben
deli divane bir þiirin kucaðýna yatýp
þarkýlar mýrýldandým
çocukluðuma öykünerek
hislendim, aðladým
tartakladým sonra kendimi
kendimi
kendime getirdim öfkeyle sonra
indim bulutlarýn üstünden
çivilendim denize
gittiðim maviydi
döndüðüm mavi
bugün ben…
boþver beni!
sen nasýlsýn “deli mavi”?
Resim için sevgili Lacivertiðnedenlik’e teþekkürler...
17:31/14 haz./Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.