Biliriz malýn mülkün pek çoktur ama, Aþalayýp bizi sen yerme(*) bey baba... Ýnsanýz bizde paramýz yoktur ama, Bizleri dýþlayýp hor görme bey baba...
Bil bunun adýna gece kondu derler, Halimize bakar hep bize gülerler, Sizin bilmediðiniz daha çok neler, Derdimi ortalýða serme bey baba...
Sizinkine benzemez bizde haneler, Gece gündüz hep çirit oynar fareler, Anlatayým bak ben sana daha neler, Gülüp sinirimi sen germe bey baba...
Sizdeki banyo kadar bizdeki oda, Yatarýz çoluk çoçuk hep bir arada, Komþu verdi üstümüzdeki çuluda, Malýn kýymetlidir sen verme bey baba...
Duvarlar kerpiç teneke kaplý çatý, Odaya baðlarýz hem eþek hem atý, Kedi köpek birlikte olur kahvaltý, Duyda halimize sen gülme bey baba...
Bizim bahçede bitmez gonca çiçekler, Küf kokar bizde hep bütün yiyeçekler, Kol kol gezer her bir odada böcekler, Korkarsan bize sen gelme bey baba...
Aðlasam gözlerimi hep yaþlar bürür, Yetimde kalsa yavrularým tez büyür, Senin yerinede bey bu TAÞGIN,ölür, Zahmet edip sakýn sen ölme bey baba... H.S:12 (*) Kötüleme.
" Zekeriya TAÞGIN " ----24/05/2014 Þiir’in ilk kaleme alýndýðý Tarih:13/03/1999
Sosyal Medyada Paylaşın:
zkrytsgn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.