Yaðmurlarýn dövdüðü toprak lirik bir hüzün kokuyor
Göz bebeklerinde s/aðýr umutlarýn hazin öyküsü Buruk duygularýnýn hengamesinde boðulurken K/adýn A D I N’ýn Dalýp gitti yosun gözleri Son nisan yaðmurlarýydý camlarýnda buðulanan Saymamýþtý ki kaçýncý bahardý bu Âþk’ýn h/âr deryasýnda Elinde avuncunda Ne varsa Yitirdiði
Þimdi dedi þimdi Nisan yaðmurlarýnýn Þifalý sularýyla gusül eyleyip Giyinsem baharlarýn tüm yeþil renklerini Iskaladýðým mutluluklarý geri verir mi bana hayat
Boðazýnda birikti kelimeler
Ama dedi Ama O kadar çok yorgunum ki
Yâr yarasý umutlarýmý hayallerle kandýrýp Sol yanýmý iki yüzlü bir sevda ile avutmaktan
Hayat iþte Dedi Hayat Kader’in kestiði yerden Yaka paça atar Mavzer karasý yalnýzlýklar rýhtýmýna
Sonra, Deli bir tufaný kuþandý aðrýlarýna Sýrattan âlev bir kor’u çekti âh/ýna V E Bu akþam K/adý/n, A D I Nýn lirik bir hüzün kokuyordu göz yaþlarýnýn dövdüðü yüzü!...
Gönül Aydemir Adýgüzel.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÜLLİYAT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.