ne ay tutulmasýydý öyle o? tuttu. miadý vardý. oldu bitti. geldi-gitti. doldu. üç kezlik yüz görümlüðüydü. kimin gözüne takýldý? ne oldu? elinin körü oldu! sihir gibi bir þeyler yaptý... içime fýsýldadý. döküldü üzerimdeki ayrýkotlarý. muvakkitane bir geliþti o. iyi bir geliþti. eminim... sihirbazdý o. "hokus pokus"... öyle çabuk ve ani, kayboldu. þimdi ben sadece bu tarafý biliyorum. bu tarafta ben varým, edilgen çatýlý duygulara yüklenmeden üstlenmeliyim, kalbimin ve aklýmýn içindekileri. bir Goya, la maja desnuda, kadar net. ama sen bilmeyeceksin. "asla" bilmeyeceksin. beni bir "asla" nýn sunaðýna yatýrdýðýn için bilmeyeceksin. beklediðimi... utanarak. geçmiyor... sayýlý günü belirsiz bir nöbet bu. adresini þaþýrmýþ aptal bir ümitle beklediðimi. o ümit de tükendi, gitti gerisin geri sonunda... o da buldu yolunu... nasýl uzaklaþtý kýyýmdan? kýrýp dizimi oturdum artýk kýçýmýn üstüne. susarak... aklýmý susturarak. evet, evet kani oldum... dokunduðun yaralarýmý kanatarak. ama sen bilmeyeceksin. "asla" bilmeyeceksin. beni bir "asla"nýn sunaðýna yatýrdýðýn için bilmeyeceksin. gelmeyeceksin. seni beklediðim hiç bir gün gelmeyeceksin. þimdi beklemiyorum. artýk gelebilirsin. gelmeyebilirsin de... izi hala dudaðýmda ellerinin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
_ayfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.