yangýn düþer geceye sen düþer ben düþer ölüm düþer yanaklarýndaki gamzene sessiz .. bir o kadar kalabalýk kirpiklerine dolanýr tutsaklýðý .. kaldýrým artýðý bu "aþk"ýn. kýyýlarýnda alabora olurumda martýlar ömürsüz güzelliðine tükürür . hadi sustur çýðlýðýmý , sür dudaklarýma sahte maviliðini bu "aþk"ýn prematüre bir cenin düþer ana rahminden kýyýsýz denizlerine. adý aþktýr ... yangýn yeri harmansýz dönüþümler yaþar arýtýmsýz. düþme umutlarýmdan düþme yanaklarýmdan avuçlarým kan kýzýlý gelecek dolu iken sen ölme yanaklarýmda. hadi kýr þimdi zincirlerini ömürlük deðil uðruna ölümlük olsun gözlerinin ferine vuran "aþk. ben yine yeniden seni seveyim sana öleyim adam...!
Emel Bayrak 17/04/2014 17:39
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emel Abokan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.