YALNIZIM DÝYORDUM!
Yalnýzým diyordum fani dünyada.
Deðilmiþim meðer hal soraným var.
Hayal kurup kaldým düþte, hülyada;
Mahzun kalma diye el verenim var.
Yýllarca güçsüze güç, dayak oldum.
Destekledim her dem; el-ayak oldum.
Karþýlýksýz yaptým; hep kýyak buldum.
Tutunayým diye dal verenim var.
Kadirþinas, halden anlayýp bilen,
Hýzýr olup koþup yardýma gelen,
Huzurlu iklimden bahtýma gülen,
Gülistandan derip gül verenim var.
Kadim dostlarýma bu caným feda..
Sebepler gönderen O, Yüce Huda..
Rab; hayýrlý dosttan etmesin cüda..
Mihmandarlýk edip yol verenim var.
Manevi destekler yazmakla bitmez.
Yapýlan ihsanlar yok olup gitmez.
Parayla ölçülmez, kýymet de yetmez.
Yazdýðým hitaba dil verenim var.
Hülvani BAÞTUÐ (yorgun þair)
08/03/2014
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.