Ah Ýstanbul Sen benden uzak Ben senden uzak Ama bil ki Gönlümün bir köþesi Sana tutsak Düþünüyorum da Hisarlarýný Burçlarýný Kýlýç þakýrtýlarýný Allah Allah sedalarýný Geçmiþte yaþanmýþlarýný Sanki bir masal gibi Ama surlar unutturmuyor Unutturamazda Öyle gizemlisin ki Sana savdalanmamak Ýmkansýz Bak Ýstanbul Burada yaðmur yaðýyor Öyle güzel ki Yollarda dereler oluþtu Kaðýttan gemiler yapýp Çýksam mý yola Ne dersin Ýstanbul Var mý yaðmur sende de Denize dökülüyor mu Ne güzel olur Yaðmur suyunun Denizle buluþmasý Bitmiþtir özlem Kavuþur iki sevgili Toprak ta hasret Yaðmura Ah Ýstanbul Olsam orada Çýksam Çamlýca ya Baksam aþaðýlara Ya kaldý mý ormanlarýn Nasýl kýydýlar Onlara Yaðmur toplayan çamlara Her yer yol oldu Sarýldý boynuna Gerdanlýk gibi Köprüler Yenileri yapýlýyor Gördüm kesilmiþ aðaçlar Ýstanbul ah istanbul Sen bana uzak Ben sana uzak Yinede gönlümün Bir köþesi sana tutsak
Ayþe Karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYSE 09 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.