Bahar müjdecisi cemre düþtü bu cana,
Ýçimde þimþekler gürültüsünü duyana,
Bahar yaðmuruyla bütün beden ýslana,
Sevdanla bu yüreðim aþkýnla odda yana,
Gönül bahar özleminin yelleri baþka esti,
Cemrenin ayazýnda gönül ateþte buz kesti,
Bir anýn bile benim için bitmeyen bir ümitti,
Cemre gelince gönüldeki umutla kýþlar bitti..
Gözümün önünde daima endamlý cismin,
Nakarat olup tekrarlanmakta daima ismin,
Cemreyle açan çiçeklerde görünmektesin.
Gönlümün baharý uzakta olsan da benimlesin..
Bahar özlemi gibi hasretin yüreðim yakar,
Bir an görmek için gözler umutla yola bakar,
Sevgilerim sende yana bütün yollar sana çýkar,
Her mevsim gibi benden düþer gibi yapraklar..
Cemre düþünce bedene bahar gibi ýsýnýr,
Sevgin bir nefes gibi ciðerimden fýþkýrýr,
Çiçekler açýnda kuþlar uçuþur cývýldaþýr,
Cemreye birlikte düþtük bahar gibi bizi ýsýtýr,
Cemre düþtü havaya, düþer topraða suya,
Kurduk bu âlemde beraber yaþanasý dünya,
Sevdalarla yürüdük bunca adýmlarla buraya,
Cemre gibi düþüp sanki beraber dünyaya,
Tabiata düþtüðü gibi gönüllere cemre düþsün,
Gönüllerdeki kin, hýrs bitsin sevgiye dönüþsün,
Gönlüme düþen cemresin, ne hayal ne düþsün,
Cemrenin düþtüðü gibi sevgin gölüne düþsün.
Kim durdurur ki cemredeki güzel olan haykýrýþý,
Kim susturur ki seviyorum diyen bu haykýrýþý,
Kim gizleyebilir ki, sevgi, sevdayla olan bakýþý,
Cemreyle baþlasýn gönüllere doðru sevda akýþý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.