Yaþam sürüp giderken Avucumun içindeki kelebeklerin ölümlerinden, Yüreðimdeki yangýnlarý salýp Komþu yüreklere su serpmekten yoruldum.
Baþýmý tek bir söze ayaklar altýna alabiliyorken Ayaklarý baþýmýn üstünde taþýmaktan; Uyuyabilsinler diye masal anlatýrken geceleri Uykusuz geçen zamanlarýmdaki masallarýmý saymaktan yoruldum.
Kalplerin yara dolusu saklý derinliklerinde Apansýz her yana savrulan küllerin arasýnda Gül bahçesi yeþerecek diye Yabani otlarý gül bilmekten yoruldum
Sosyal Medyada Paylaşın:
RECEP KARAGÖKÇE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.