Yürüyorum zaman ve mekân arkamda, Her geçen gün ayaklarým fersiz, ...Ve ben nefessiz... Koþuyorum istemesem de, Beni eriten zaman tünelinde... Yolcuyum gidiyorum; Gitmek istemesem de... Çantama bakýyorum; azýðým eksik, Gözlerimde yaþlarla kalýyorum çaresiz... Zamanýmý harcadým; bonkör ve hesapsýz. Piþmanlýklar içinde, tövbekâr oluyorum... RAB’BÝM affýn büyüktür; affýný umuyorum.
Yýlmaz Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.