Olaylar yaþýyorum gerçek üstü olaylar sesini bahçedeki kuyunun çýkrýk sesine çiviliyorum caným yanýyor
hayal meyal görüyorum suyun aynasýnda seni veremli bir hasta gibi kesik kesik öksürüyor þiirlerin düðümlüyorum ellerini ellerime ve neresi olduðunu bilemediðimiz karanlýk bir yolda düþe kalka yürüyoruz
Ihlamur aðaçlarýna daha çok var diyorsun Çamlýk’larda olduðumuzu anlýyorum ayaklaýrýmýzýn altýndaki kozalak çýtýrtýlarýndan
ve Çamlarýn iðnelerinden bana yaptýðýn taçlarý anýmsýyor bu ahvalde bile gülümseyebiliyorum caným yanýyor
hiç ýþýk yok gözlerim cýlýz da olsa bir ýþýk arýyor karanlýk bir bataklýk sanki daldýk çýkamýyoruz çýrpýndýkça gömülüyoruz
iki adýmda bir tökezliyor sýký sýký sarýlýyorsun ellerime bu tevekkülle teslim oluþun acýtýyor içim yanýyor
sen bu deðilsin tefrika edilen bir oyunun dekorlarýyýz ellerin öyle sýcak ki sonunda ölüm bile olsa oynamalýyýz bu oyunu
sis gittikçe yoðunlaþýyor olaylar yaþýyorum kendi içimde reenkarne edilmiþ yaþlý bir ruh gibi
sana dair seninle birlikte olduðuma deðin canlý bir emare görmek istiyorum o koku yalnýzca o tanýdýk kokun ve çivilediðim yerden çýkan acýnasý sesler senin yaralý sesin
uzaklardan zayýf bir ýþýðýn huzmesiyle umutlanýyorum sen ilerde elinde fenerle bekliyorsun beni
bak diyorsun bekledim seni þimdi inandýn mý seni sevdiðime sen bana ne kadar acý versen de yýlmadým bekledim seni
kirpiklerimin ucunda þeffaf aktý akacak damlalar seni net görmeme mani oluyor
sonra sarýlýyoruz ama boþluðu kucakladýðýmý fark ediyorum
bu bir oyun rüya deðilse bu bir oyun biliyorum Ihlamur aðaçlarýna daha çok var
öyleyse bu koku ne Ýðdeler mi çiçek açtý yoksa
erken deðil mi
Yüksel Nimet Apel
3/Þubat/2014/Pazartesi/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.