Deniz derya derinliðinde boðuldu.
Çoþdu fýrtýnalar kopardý,
Azgýn dalgalarla sahile vurdu.
Ahhh/ o martý/lar,
Beyaz gri martýlar.
Hep birlikte göðe yükselerek,
Korkmadýlar hiç,
Dalgalarýn haþmetinden.
Ve;
Alçalarak usulca sokuldular,
"Korkma biz burdayýz"
"Yalnýz deyilsin".
Dört bir koldan sarýldýlar.
Birbirine baðlý,
Kara sevdalýlar..
Mavi-yeþil turkuaz renkli
Sevdasý kardelen deyildi,
Daðlý gülleri de yoktu.
Yüreðine mesken ettiði,
Koylarýna gizlediði.
Martýlarý vardý,
Asla vaz geçemediði.
Ahhh/ o martý/lar,
Beyaz gri martýlar.
Birbirlerine baðlý,
Ayrýlmaz,
Kara sevdalýlar..!
__Nuray Çakmak__08.12.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.