doðrunun emrindeyim ruhsat almadan gitmem
pak suda yunsun caný kalp arýnmadan dönmem
özü çökmüþ içime aþktan yanmadan sönmem
aklýma gelince hak gönlüm fenalaþýyor
yürekten hissedince izim yoldan þaþýyor
bir alime sormuþlar o cahil nedir diye
yoluna hak çýkýnca görmez gözleri bile
hakký tanýmaz ona cýncýk boncuk hediye
vuslatý düþününce kalbim helalleþiyor
onu bir andýðým da aþkla meþk hâlleþiyor
ona hep hastayým ben tabibin iþi zordur
eyer bir an anmasam içime çöken kordur
nazlý bir narin durum sevmezsem gel de öldür
kanlý gözüm yaþ taþýr bendi yýkýp taþýyor
ismini andýðým anda beynim de þol ýþýyor
senden gayri tanýmam dünya alem hep bilir
bir nefessin aldýðým alem senle dirilir
kaþla gözün arasý gönle fidan dikilir
aklýma düþünce hak gönlüm ferahlaþýyor
kederli yüreðim de öz varlýðý taþýyor
affeder mi bilmem ki severmiþ gibi güya
aklým çýkýp gidiyor gönlü verdim o hu-ya
atý alan gitti de sade ben kaldým yaya
hayattan ferman kapan derhal uzaklaþýyor
vakit tamam yolun seç kul öze ulaþýyor…
(20.01.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.