veda/sızım
özlemekmiþ aþkýn bir diðer adý
severken de terk edermiþ yürekler
ve kaderi ölüm olan bu aþký
defnederken renksiz bir kefen ile
vakitsiz, ecelsiz ve sessizce
sahipsizce
gitmeyi de bilmek gerekirmiþ
berdel edip bir sükûtun sesine
Ýftiraký çaldýðýnda kampana
kor alevden bir gömleði giyinip
belki bir serapta bulurum seni
Satýr satýr nakþolmuþsun hücrelerime
baþýmda kavak yelleri, saman sarýsý düþlerim
büründüðüm hüzünlerde bulurum seni
avunurum hayalinle
varlýðýn yeter sevgili
ömrü hayatýndan silmiþsen adýmý
gidiyorsan ardýna bakmadan
yolun açýk olsun
ve bahtýn güzel
gül cemalin, o mah yüzün hep gülsün
gülümsün, gülfemsin, gülzârýmda solmayan
dilerim ki
uðramasýn ne dert, ne keder sana
varlýðýn yeter sevgili,
gülümse, dört elle sarýl hayata
gül sen
hep gül sen…
veda/sýzým
Mevlüt GÖZDE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.