Kara tren kara dumanlar ekiyor yollara Yasaklar duvar ihlalleri ateþ den gömlek Ah gözlerimin yeþili avuçlarýmda tuz çorak Kurtar tanrým bu düþülen dipsiz tuzaklardan .
Günahlar kor ateþlerde kibritim ol da yak Kana karýþtý zehir reçeteme þifa ol da gel Gelirim topraðýna azrailim ol da al canýmý Cennetteyim gýlmaným ol da gir bahçeme .
Gecesi gül yüzlü hüzün gözlü ay yareni Soyuyorum tüm yalnýzlýðýmý üzerimden Nefesin merhem oluyor sensizliðime Erir tenime sevdan hazýr nazlý gelin Hece hece , ece ece sana geliyorum .
Umut vakkasý düþüncelerim durmuyor Gönlüm bir deli olmuþ veli cesaretin varsa Gel hadi sende bu nehrin en baþ ucundan tut Yüzümü çevirmeden yüzünü ýslatsýn gözlerim.
Kirpiklerime çizdim açmaya korkuyorum Gücüm tükeniyor gittikçe küçülüyorum Bir gitmeyen iþte bu yüreðime bastýðým Sözlerimi kaðýtlara yazdýðým harflerim .
Gönlümün gözü çýksýn kapýlarý sürmeli açýlmýyor Gitmeleri sevemedim yüreðim çekip gitmiyor Bu sana bitmeyen son mektubum olsun ki Yollar ateþ den bir gömlek yanmadan giyilmiyor .
Saçlarýma kýrmýzý güller takan yadigar Son dediðime bakma ne olur gitme gel Gel al emanetini gezer hep baþ ucumda Bu yarayý kanatma gözlerin gözlerimde al Ben güzel gül sen gülen bülbül gözlerimde kal .
Gülay GÖKTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.