Þimdi baþlamasýn bu aþk Ki bitmesin, Bir gün yeniden “þimdi” olacak zamanda Ben seni, zamansýzlýkta sevdim…
Herkes akitleþirken büyük Bela’da Ruhuna sözlendiðim aþk! Ýþte kaza zamaný, Kendini bildiðin kendi þehrinden Bir elçi, bir haberci gibi gel, Taný beni, dergâhýna sürülecek yüzler içinden… Þakaðýmdaki nur sensin, Adýnýn baþ harfidir, Alnýmýn en derin çizgisindeki mühür, Aynadaki yüzünün aþinalýðýnda ben…
Doðmak ve ölmek arasý sevmenin duraðýnda can Üç noktalý kaderin arafýnda…
Yaþadýðým her günümü adaðýna say Say ki, Tutulsun nefesi kalemin, Tamamlansýn döngü, Ýki cihan ezgisi gözlerinde Sur’u sevdikçe…
12.01.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet abdırgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.