Yürek yetmezliði yaþýyorum bugünlerde ... Gidiþinle tükenen kalbim dönüþünle anlam bulmuyor ki .. Her yazdýðýn mesajda, sebepsiz gidiþin geliyor aklýma .. Her kelimen oluk oluk kanatýyor kalbimi .. Bir býçak gibi saplanýyor söylediðin her söz .. Geliþini, güvenden yoksun bir þekilde bir kabul ediþ benimkisi .. Ýnancýný kaybetmiþ bir yüreðin son çýrpýnýþlarý iþte .. Ölmeden önce son bir defa görmek istersin ya yüreðine deðen kiþiyi .. Ýþte benimde geliþini kabul etmem bundandý sevdiðim .. Son kez yalanlarýný dinlemek için kabul etmiþtim seni .. Aþka, sevdaya olan inancýmý yitireli çok olmuþtu çünkü .. Çok zaman geçmiþti senin üstünden, benim sevgimden .. Geliþinle birkaç damla gözyaþý boþalmýþtý ya gözlerimden .. Ýþte o mutluluktan deðildi YÜREK YARAM .. Yüreðimi tamamen kaybediþime aðlýyordum ben ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakanuludag Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.