Her sabah kar beyaz daðlar, içine alýrken o sýmsýcak güneþi, Dargýn beklemekteydi daðlarýn gölgesinde nehirler… Yitmiþken son kimliðim, son öyküm Duyulmayan kuyularda çýðlýk çýðlýðaydý sözcükler…
Bir beklenti deðiþtirir miydi, þu idame ettiðim hayatý? Katlederken sözcükleri, ay ýþýðýndan yoksun geceler… Yitmiþken ruhum, sesim ve soluðum Hiç konuþmuyordu geceden beslenen gözleriyle baykuþlar…
Unutturmuyordu ki hiç ! Ne yalnýzlýðýmý, ne de deliliðimi, Avuçlarýmda kalan lekeleriyle hararetli öyküler… Yitmiþken yüreðim, bedenim ve gayretim Aynaya her bakýþýmda kýzgýn kýzgýn dalgalanýyordu çizikler…
Sosyal Medyada Paylaşın:
memak23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.