Yine annesiz bir sabah.
Gün ýþýðý mahpus gök fanusun içine.
Ýsli gözleriyle yalnýzlýk bakýyor eþya.
Yorgun sesli kuþ meclisleri ve herþey diken üstünde.
Annesiz bir sabah ve ölümü teþvik ediyor vakit.
Dil yaralý hüzünlenmeler ve içinde korkunun boðuþtuðu insanlar.
Mükerrer dualar eþliðinde kurtulmayý yutkunan sen ben ve o.
Dürülüp saklandýðýmýz mazi ve açmaya ürktüðümüz hayallerimiz.
Offf annesiz sabah herþey sefil ve çok sarhoþ!
Dost dediðin...
Baþka ve derin olmalý,
nazar ý himmetiyle en uzak ve en soðuk mesafeden çekip almalý,
yetiþ diye nidalandýðým da yetmeli,
nefesine imdat düþtüðün de aklýna ilk beni getirmeli,
kalbinden her damlattýðý kanla dem tutmalý beni,
en hýzlý aþkýn en vakur dudaklarýyla öpüp koklamalý hallerimi,
hicret ettiði her mekan da sýla bilmeli beni ve hoþlukla özlemeli,
özletmeli kendini!
Dost dediðin makamýna dostunun tebesümüyle hiza vermeli.
Hayat kimi zaman zorba bir öðretici kimi zaman da suhuletli bir mürebbi.
Hangi mevsimi terennüm eylese de insan,
çýplak bir duasý kadar ederi.
Yolunun,yordamýnýn ýsrarcýsý olduðu kadar davalanýr.
Ýster ki davasý da devasý olsun hayatýn!
Çoðu kez bilmez hevasý davasý olmuþ da heba olup gitmiþ.
Çoðu kez iþitmez ölmenin baðýrdýðý kesin gerçeði!
Ey Rabbim hüsrana uðrayýp zarar edenlerden eyleme beni ve beni hesap edenleri..
Ýnsan tutkularýyla tutunduðu bir hayatý yaþlanýyor.
Tutkularý azaldýkça azalýp tükeniyor!
Ne kadar heves etse de mesela ellisin de bir yokuþu koþarak çýkmayý üzerine konduramýyor.
Týpký yirmisin de ölümü düþünüp bir hiza arayýþýnda olmadýðý gibi.
Yirmisin de ellili yaþýn gailesi içinde olan da yalnýzlýða mahkum ediliyor,ellisin de yirmi yaþýn hevesini hayal eden de!
En iyisi otuzbeþ kýrkta karar kýlmak galiba!
Safî sabah bir mümin olmak adýna bismillahlayýp ufku,
derinleþmeli insan.
Her tanrýlýk taslayanýn tarumarý için doðmalý ve doðurmalý.
Zamanýn her zahmýný islah edip felahýný göstermeli.
Görünür yaþýyor olmak inancýn icrasýdýr zira.
Dahasý inancýn icazetidir!
Ve hak olan kolaylýk budur anlayýp anlatana.
Bir vaktin daha yüzü akþam oldu.
Bir hüznün rengiyle boyandý.
Dað sustu daðlý uyudu.
Görkemli kýzýla,
munis bir yeþille sessiz bir çýðlýk eþlik ederek þiir giyindi keder.
Ýç içe geçmiþ çocuk hayalleriyle büyümeliydi oysa her yarýn!
Diri ve inatçý bir neþe olmalýydý kadýn ve bahar.
Bir milyon kelebeðin ömrü olmalýydý mutluluk en az.
Cemresi olanýn kemalatýyla okunmalýydý yaþananlar,
yeniden ve bir baþtan yenilenerek!
Bizim cenahýn bir iyisiyle karþý cenahýn hain mavisiydi yanýltýcý olan.
Her kozlarý koyu dua,
her dualarý sahici yarýndý.
Müziðin ritmine dair bir beklentiyle raks etmenin þehvetlisi olmuþlardý.
Oysa anlamazlarýn nazarlarýnda olmak mukedderatýyla vardýlar sadece.
Var olmak bu yüzden hep dokunur,
cenahlarýný yitirmeyi bile göze almaya kalkarlardý.
Sabýr öldürücü dumanlanmayla saðýr olmuþlardý
sabahlarýn uyarýcý horozuna.!
Terli kelimelerle sus.
Konuþursan þiir hasta olur.
Kalp yorgunu her kanýn aþklandýðý mevsimlere taþý ekmeðini duanýn.
Þifa olacaktýr sana.Þafi olanýn þahý ol böylece.
Gözlerin ilikli olsun.
Görücü usulü anlama ama hiçbir gerçeði.
Ve hiçbir yeniyi geliþigüzel kabullenme.
Havayý,suyu ve topraðý ateþin harýyla arýndýran güç
senin günah hallerini de ateþle yýkamadan nedemet ateþini yak içinde ve temizlen dünya heveslerinden
Þimdi sýrasý deðil zannýyla ihmal ettiðimiz her sevmenin vebalidir,
üzerimize sinen keder!
Bu yüzden bazen akþam olur insan,
bu yüzden gece gibi kararýr umudu.
Ýyilik sevmektir çünkü.
Sevmenin özrü olmaz,
ölümü olur çünkü atmayan kalbin.
Sevmek nefes almanýn hakkýný verebilmektir çünkü.