YORULDUM
YORULDUM
Hayatý anlamak çok yordu beni biliyor musun?
Her yüreðin anlamaya çalýþmak,
Ýnsanlar beni çok yordu be
Çok yoruldum ben bu hayattan var ya!
Çok yoruldum yaþamaktan.
YORULDUM !
Beni bir tek anlayan olmadýðýný
Bilemeden yaþamak,
Yürekleri yüreðinde taþýmak,
Çok yoruldum bu hayattan ben
Çok yoruldum yaþamaktan.
YORULDUM !
Yoruldum çok yordum be hayat
Beni çok yordun.
Her gelen bir tokat vurup giderken
Var ya hayat hayat var ya!
Ta yüreðimden yaraladý.
YORULDUM !
Sözleri bile anlamýyorum artýk ben,
Anlamaya çalýþmakta yoruldum.
Yoruldum be hayat çok yoruldum.
Anlasam da yorum yapmýyorum artýk
Yorumsuz býrakýyorum .
YORULDUM !
Bir köþede oturdum bekliyorum.
Ne beklediðimi de bilmiyorum.
Bilmiyorum ben artýk.
Baþ köþem de ki yalnýzlýðýmla konuþuyorum,
gözlerim hep onu arýyor biliyor musun?
YORULDUM !
Hayat bana hiç acýmadýn biliyor musun?
Çiçekler bile soldu yüreðimde
Güllerim açmýyor hayatýmda
Dostlar da vefasýzlaþtýlar artýk.
Baþ köþeme çekildim bekliyorum.
Yalnýz ölümü bekliyorum artýk
Yalnýzlýðýmda arkadaþ olmuyor .
Bu yorgun yüreðime
Çok yordun beni ey hayat çok yoruldum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.