Ýnsan bir aðaç gibidir Tohum gibi ekilir topraða Yeþerir filiz verir Sevdiðiyle evlenir dallanýr Anne-baba olur Çocuklarýna gölge gibi Kollarýyla bürünür yapraða… Aðaç dikine büyür serpilir Gölgesiyle hizmet verir yorgunlara Meyvesiyle eðilir insanlýk için Ýnsan bir çýkar uðruna Bin kere eðilir Üretir hep kendi için… Aðaç ve insan þahit olur Yaþadýkça aþklara ihanetlere Bazen de iþlenmiþ cinayetlere, Bir asrýn tanýðýdýr onlar Aðaç dallarýyla kurur Düþer topraðýn üstüne, Ýnsan ölür sýrlarýyla Gömülür topraðýn altýna, Altý üstü bir dünyanýn Canlýlar sýrlarýyla gelir gider Aðaç ve insan yaþarken Birbirini seyreder, Birinin dalýnda Birinin yanýndadýr meyveler YALNIZ KALEM/A.Y
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALNIZ KALEM/A.Y. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.