Bir kese kaðýdý içinde sunulan leziz bir damak tadýydým senin için yedikten sonra buruþturup bir kenara atmýþtýn kaðýdý ki çevreyi kirletmekten ceza almalýydýn bence.
Ne zehir saçtýðýnýn farkýna bile varmadýn yok olmuyordum çünkü topraða karýþýp durduðum yerde dönüþüm için bekliyordum sadece ya kaðýt olacaktým ikinci kalite üstüne notlar yazýlan abuk sabuk çizgilerle karalanan, sonrada çöpe atýlan iþe yaramaz bir bitiklik gibi ya da......
Kirlenen her duygu gibi kendimi bir limanýn mendireðinde buldum önce dalgalar yükselip ayaklarýma çarptýkça gel bana sesini içime çektim gönlümde büyük bir heyezan gözlerim bitmiþliðin son demini içerken sürüklercesine atmak istedim kendimi denizin kolarýna. Belki de huzur ondaydý beni çekip götürür dü karanlýk içlerine ve unuttururdu her þeyi yaþanmýþlýk adýna belkide hiç doðmamýþ sayýlýrdým kirletilen yüreklerde.
Ve tam orada dönüþtüm....
Üþüyen ayaklarým isyan ederken dönüþüme ben ilk heyecanýný tadan bir çocuðun kýrmýzý kurdele takýlan yakasýydým sanki biraz korku, biraz sevinç, biraz da burukluk vardý damaðýmda ama isyanýn siyah bayraðý baþlamýþtý gönlümde dalgalanmaya.
Kadýndým.. Ve her günah benim boynuma geçen ilmekti toplum denen bu tuttuðunu öldürme çabasýnda olan yazdýðý kitaplarý yine kendi aforoz eden beðenmediðini dar aðacýnda sallayan acýmasýz bir dalga kýrandý sanki ne yol veriyordu ne isyan kabul ediyordu.
Ve ben ölmek yerine yaþamayý seçmiþtim tüm bu karabasanlarý kabul ederek yaþamda ve inadýna yaþýyordum göðsümü siper ederek kendini bilmez dillere halbuki ne karýþýrdý kýrýlan yürek benimdi hýçkýrarak aðlayan beden de benimdi hýrpalandýkça halt yemek düþerdi ellere.
Ve dönüþtüm kara kanatlý bir meleðe..
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.